سالک

اد یکتانت

همه گیری شناسی و بار بیماری:لیشمانیوز تقریباً 350 میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد و تخمین زده می‌شود سالانه 1.6 میلیون مورد جدید به آن اضافه شود.98 کشور جهان، عمدتاً در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری بومی است. امر باعث می‌شود که بار واقعی بیماری احتمالاً بیشتر از آمار رسمی باشد. نیش پشه خاکی ماده آلوده اتفاق می‌افتد.): در صورت عدم درمان اغلب کشنده است و بر اندام‌های داخلی تأثیر می‌گذارد.وز مخاطی-جلدی (MCL): می‌تواند منجر به نقص شدید صورت شود. را پیچیده‌تر می‌کند. باقی مانده داخل اماکن (IRS):** در برخی از مناطق شهری موثر است اما در مناطقی که پشه‌های خاکی عمدتاً در فضای باز استراحت می‌کنند، کمتر موثر است. توری‌های آغشته به حشره‌کش با ماندگاری طولانی (LLINs): می‌تواند موارد جدید را تا 77 درصد کاهش دهد. پرده‌های آغشته به حشره‌کش: کاهش قابل توجهی در جمعیت پشه خاکی داخل منزل.ب) کنترل مخزن: برای لیشمانیوز احشایی جانوری : واکسیناسیون سگ: نتایج امیدوارکننده‌ای در کاهش موارد انسانی داشته است. قلاده‌های سگ آغشته به حشره‌کش: در محافظت از سگ‌ها و جمعیت انسانی اطراف موثر است. کشتار سگ‌های آلوده: بحث برانگیز و با شواهد محدودی از اثربخشی. کنترل جوندگان در برخی مناطق (به عنوان مثال، مراکش) با استفاده از طعمه‌های مسموم.ج) محافظت از انسان: اقدامات حفاظتی شخصی: مواد دافع حشرات، لباس محافظ. آموزش بهداشت: برای ترویج رفتارهای پیشگیرانه و جستجوی زودهنگام درمان بسیار مهم است.د) مدیریت محیط زیست: حذف مکان‌های تولید مثل پشه خاکی (به عنوان مثال، شاخ و برگ در حال پوسیدگی، لانه حیوانات). بهبود شرایط مسکن: جایگزینی سقف‌های کاهگلی با فلز، دور کردن خانه‌ها از لبه‌های جنگل.ه) رویکردهای یکپارچه: ترکیب چندین استراتژی (به عنوان مثال، LLINs، IRS، کنترل مخزن و آموزش جامعه) اغلب بهترین نتایج را به همراه دارد.چالش‌ها در پیشگیری: مقاومت به حشره‌کش در جمعیت پشه خاکی. دشواری در حفظ برنامه‌های پیشگیری طولانی مدت در محیط‌های کم‌درآمد. متعادل کردن کنترل ناقل با اثرات بالقوه اکولوژیکی. پیچیدگی میزبانان مخزن، از جمله ناقلین بدون علامت.تحقیقات نوظهور و جهت‌گیری‌های آینده:الف) توسعه واکسن: واکسن‌های انسانی هنوز در مراحل تحقیقاتی هستند. موفقیت‌هایی با واکسن‌های سگ (به عنوان مثال، Leishmune، CaniLeish) در پیشگیری از بیماری در سگ‌ها.ب) روش‌های کنترل جدید: کاوش در مورد واکسن‌های مبتنی بر بزاق پشه خاکی. توسعه حشره‌کش‌های جدید و روش‌های کاربرد. استفاده از GIS و سنجش از راه دور برای پیش‌بینی خطرات شیوع.ج) رویکردهای مبتنی بر جامعه: افزایش تمرکز بر مشارکت جامعه در تلاش‌های پیشگیری. متناسب‌سازی مداخلات با زمینه‌های اکولوژیکی و اجتماعی محلی.ملاحظات ویژه برای عملکرد پزشکی: اهمیت تشخیص و درمان زودهنگام برای کاهش انتقال. نیاز به یک رویکرد چند رشته‌ای شامل پزشکان، اپیدمیولوژیست‌ها، حشره‌شناسان و متخصصان بهداشت عمومی. آگاهی از موارد بالقوه لیشمانیوز در مناطق غیر بومی به دلیل سفر یا مهاجرت.چشم‌انداز سلامت جهانی: کنترل لیشمانیوز به دلیل ارتباط آن با فقر پیچیده است و تلاش‌های پایدار را در بسیاری از مناطق بومی چالش برانگیز می‌کند. تغییر آب و هوا ممکن است توزیع جغرافیایی لیشمانیوز را تغییر دهد و به طور بالقوه آن را به مناطق جدید معرفی کند.

نیازهای تحقیقاتی:

مطالعات بیشتر با تمرکز بر میزان عفونت انسان به عنوان پیامدهای اولیه.
درک بهتر پویایی انتقال در محیط‌های اکولوژیکی مختلف.
توسعه ابزارهای تشخیصی سریع و قابل استقرار در میدان.
تحقیقات مداوم در مورد استراتژی‌های پیشگیری مقرون به صرفه و پایدار.

منابعش : https://www.cell.com/trends/parasitology/fulltext/S1471-4922(13)00075-5?_returnURL=https%3A%2F%2Flinkinghub.elsevier.com%2Fretrieve%2Fpii%2FS1471492213000755%3Fshowall%3Dtrue