اینجا یک خلاصه جامع از نکات کلیدی از محتواهای ارائه شده است:
آرتریت روماتوئید (RA) یک بیماری ایمنی ذاتی مزمن است که با التهاب، درد و سفتی مفاصل مشخص می‌شود. توسعه RA شامل یک فاز پیش‌بالینی است، جایی که خودایمنی نقش مهمی را قبل از شروع آرتریت التهابی بالینی بازی می‌کند. چندین عامل به خطر ابتلا به RA کمک می‌کنند، شامل:
عوامل ژنتیکی:
تقریباً 65٪ از خطر RA را تشکیل می‌دهند
بیش از 100 نقطه خطر شناسایی شده است، که ژن‌های HLA-DRB1 نقش مرکزی در RA سروپوزیتیو دارند
سوابق خانوادگی، به ویژه اعضای خانواده درجه اول، خطر را افزایش می‌دهد
عوامل زیست محیطی:
سیگار با خطر افزایشی برای RA مرتبط است
چاقی نیز با خطر بالاتری از ابتلا به RA مرتبط شده است
عوامل دیگر مانند تماس با گرد و غبار سیلیس، حلال‌های آلی و عفونت‌های دندانی ممکن است به خطر ابتلا به RA کمک کنند
عوامل قابل تغییر:
قطع سیگار
حفظ وزن سالم
فعالیت بدنی منظم
بهداشت دهان خوب
شیردهی
کیفیت غذایی بالا، با مصرف اسیدهای چرب امگا-3 و ماهی
مصرف معتدل الکل
تامین ویتامین Dشناسایی افراد در معرض خطر برای RA (پیRA) از طریق آنتی‌بادی‌های خودایمنی، سوابق خانوادگی و علائم، فرصتی برای پیشگیری اولیه فراهم می‌کند. استراتژی‌های در حال بررسی شامل مشاوره در مورد عوامل خطر قابل تغییر، مداخلات زندگی‌شناختی و مداخلات دارویی مانند ویتامین E، دکسامتازون، ریتوکسیماب، آباتسپت، و آتوروواستاتین است.
درمان هدفمند زودپیشرونده آرتریت زودپیشرونده و درمان هدفمند رمیسیون RA تأسیس‌شده نیز برای جلوگیری از پیشرفت بیماری و آسیب مفاصل حیاتی است.
تحقیقات آینده باید بر روی درک فیزیوپاتولوژی توسعه RA، بهبود مدل‌های پیش‌بینی خطر و انجام آزمایش‌های بالینی برای شناسایی مداخلات پیشگیرانه موثر تمرکز کند. علاوه بیشتر، ایجاد زیرساخت‌ها برای پشتیبانی از تحقیقات مربوط به پیشگیری اساسی است. از محتواهای ارائه شده در درخواست اول شما، اینجا جزئیات بیشتری وجود دارد:
در افراد با علائم عضلانی-اسکلتی، آنتی‌بادی‌های ضد سیترولینه پروتئین (ACPA) بالا بدون آرتریت التهابی بالینی، یک "امتیاز ساده" با مقدار پیش‌بینی مثبت 28٪ برای توسعه IA/RA بالینی در 1 سال دارد.
یک امتیاز جامع شامل سونوگرافی مقدار پیش‌بینی مثبت 71٪ برای توسعه RA بالینی در 5 سال در افراد در معرض خطر دارد.
آزمایش‌های بالینی در افراد در معرض خطر با کورتیکواستروئیدها، ریتوکسیماب، آتوروواستاتین، متوترکسات، هیدروکسی‌کلرکین و آباتسپت انجام شده است.
آباتسپت نرخ‌های ابتلا به RA بالینی و التهاب تصویری را کمی کاهش داد.
ریتوکسیماب آرتریت التهابی بالینی را تأخیر داد.
متوترکسات عملکرد، علائم و التهاب تصویری در افراد در معرض خطر را بهبود داد.
ویتامین D با یا بدون اسیدهای چرب امگا-3 نرخ ابتلا به بیماری‌های خودایمنی شامل RA را کاهش داد.تا 40٪ از موارد RA ممکن است به عوامل قابل تغییر بازگردانده شود.
11 توصیه مبتنی بر شواهد برای عوامل قابل تغییر برای کاهش خطر RA:
قطع سیگار
کاهش سیلیکا، گرد و غبار و تماس‌های شغلی
حفظ وزن سالم
افزایش فعالیت بدنی
بهداشت دهان خوب
حداکثر کردن شیردهی
حداکثر کردن کیفیت غذایی، اجتناب از مصرف نمک بالا
مصرف اسیدهای چرب امگا-3 و ماهی
کاهش نوشیدنی‌های شیرین‌شده با قند
الکل معتدل
حفظ تامین ویتامین Dباکتری روده Prevotella copri گزارش شده است به صورت غنی شده در بیماران RA با بیماری زود پیشرونده بدون درمان و گروه‌های در معرض خطر.عوامل ژنتیکی حدود 65٪ از خطر RA را تشکیل می‌دهند، با بیش از 100 نقطه خطر شناسایی شده.
عوامل زیست محیطی مانند سیگار و چاقی نیز خطر را افزایش می‌دهند.
پیشگیری اولیه شامل دخالت‌ها در فاز در معرض خطر قبل از شروع RA بالینی است.
آزمایش‌های بالینی در حال انجام برای پیشگیری از این بیماری مصرف ویتامین E، دکسامتازون، ریتوکسیماب، آباتسپت، آتوروواستاتین می باشد.منابع :
:
:https://www.nature.com/articles/s41413-018-0016-9https://journals.lww.com/co-rheumatology/abstract/2020/05000/preclinical_rheumatoid_arthritis_and_rheumatoid.12.aspxhttps://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32205569https://www.thelancet.com/journals/lanrhe/article/PIIS2665-9913(20)30090-4/fulltexthttps://www.rheumatic.theclinics.com/article/S0889-857X(14)00068-4/abstract
۲
۳